Groot, o groot is het groot smoelenboek

• Tom Doomen Federico Fellini, een rare man was het.
woensdag 20 augustus 2014 om 18:38 • Vind ik leuk
•
Marc Tiefenthal jij niet, tom?
woensdag 20 augustus 2014 om 18:47 • Vind ik leuk •
•
Tom Doomen Marc, ik zit zo van alles te bedenken. Het klopt, ik ben een rare, maar af en toe zou ik met de zotskap op mijn hoofd de dorpsgek willen zijn, en helaas, zover ben ik nog niet.
woensdag 20 augustus 2014 om 18:49 • Vind ik leuk • 2
•
Marc Tiefenthal naar een dorp verhuizen?
woensdag 20 augustus 2014 om 18:49 • Vind ik leuk
•
Tom Doomen Ik zit al in een dorp, maar dat is in Nederland, binnen een jaar moet ik verhuizen, Nederland, terug naar België, ik weet het niet. Maar wel ergens waar ik ‘s nachts door de velden van de boerderijen kan sluipen. Ergens waar ik dan ook ‘s nachts over het kerkhof kan dwalen om met de rusteloze zielen te praten, ach mijn verlanglijstje is zo groot.
woensdag 20 augustus 2014 om 18:53 • Vind ik leuk • 2
•
Marc Tiefenthal in Nederland is het landschap te zeer georganiseerd om door velden langs boerderijen te sluipen. Probeer Wallonië man, wat daar nog kan!
woensdag 20 augustus 2014 om 19:08 • Vind ik leuk • 4

Vredespijp

Conflict in Gaza? Ga weg. En in Brussel dan?

Het was zo'n dag waarop je halfautomatisch op een bank gaat zitten in het park. Het koninklijk park in mijn geval. Nederlandse vrienden moet ik erop wijzen dat het niet gaat om een sofa of een zetel, maar wel degelijk om een bank.

Het was warm, iets meer dan 25 graden, nog geen 30 graden. Prima weertje kortom. Het was dan ook druk op de banken in het park. Ons huidig klimaat is rokersonvriendelijk geworden zodat de pijproker op bank twee links alleen zat. Als oud-pijproker had ik geen moeite om naast hem te gaan zitten. Hij rookte overigens een geurige tabak zoals ik die jaren zelf heb gerookt. Ik had er een volledige loopbaan van 45 jaar als pijproker opzitten toen ik ben gestopt.

Ik nam mijn boek uit mijn jaszak en begon te lezen. Je weet immers nooit in Brussel of deze man Franstalig is en, haast per definitie, Nederlandsonkundig. Het is zoals in Israël, je weet niet of die Semiet naast je een Jood of een Arabier is.

De man rookte duidelijk met smaak, haalde rustig de tabaksrook uit de pijp en hield de tabak zachtjes brandend. Een kenner. Sjofel gekleed maar met dure schoenen aan. Een duivelsmerk, peperduur, volledig van Belgische makelij. Ook zijn pijp was van behoorlijke kwaliteit en kost al vlug rond de 100 euro. Maar ik las mijn boek.

Ineens waagde ik de sprong en sprak hem aan. In het Nederlands. Met een duidelijk Franse tongval antwoordde hij me in vloeiend Nederlands en het hele verdere gesprek verliep gezapig in de taal van Vondel en van Ostaijen. En nee, hij zou niet meteen stoppen met roken zolang hij niets aan de hand had. Of elders.