dinsdag 27 september 2016

Een nieuwe uitdaging en een nieuwe doelstelling

Johan Sanctorum heeft al geschreven over het V-karakter van de karaktermoord op het niet zo olijke duo Vuye - Wouters, die een scheefgetrokken denktank leidden Geslepen Glas nummer 5. Die denktank zou de onafhankelijkheid van Noord-België uitwerken via het proces van confederalisme. Dat laat me verder volledig koud.

Als ik het hier wil hebben over dit niet zo olijke, niet zo komische duo - twee rupsbanden en je hebt een tank - dan is het in politiek perspectief. Beiden zijn intellectuelen, Vuye is hoogleraar aan de faculteit in Namur; Wouters is handelsingenieur. Samen hebben ze eerst de intellectuele verpakking van NVA verzorgd. “En dat alles met redelijke argumenten,” zoals mijn vroegere collega op kantoor zo netjes verwoordde. Je zou haast geloven dat het hen menens was. De grendels weghalen uit de bijzondere tweederdenmeerderheid, bijvoorbeeld. Het heeft de partij geen windeieren gelegd.

Vuye kreeg dan ook een verkiesbare plaats op de lijst voor de federale verkiezingen en werd prompt fractievoorzitter. Dat is wat wij noemen steil omhoog vallen. Dat hij dan ook steil omlaag kan vallen, was toen al een mogelijkheid. Geef toe, een glazen bol is daartoe niet nodig. Er moet iets geweest zijn; hij vervulde zijn rol als fractieleider allicht niet zo goed. Het kan. Een hoogleraar die aan politiek doet, alleen Mark Eyskens kan dat en dan nog. Nooit heb ik die man aangeproken met Mijnheer de Minister, steeds met Professor. Nooit heeft Mark Eyskens ook maar een tiende van zijn vader benaderd. Nu, Vuye dumpen was geen optie. Hij kreeg dus een opdracht en zoals het een hoogleraar past, moest daar denkwerk aan te pas komen. Een denktank heet zoiets dan meteen. Die kreeg een Frans-Latijnse naam die ik hierboven even heb vertaald: Geslepen Glas nummer Vijf.


Vuye kreeg op een dag, niet zo lang geleden, in de gaten dat de NVA nooit een onafhankelijk Noord-België zou uitroepen. Hij stond met zijn tank op een zijspoor. De pezewever, zo bleek, is helemaal niet van plan het oude partijprogramma op te nemen. Bij zijn onderhandelingen met God, dieu di Rupo, bleek al hoe oudbakken Belgisch zijn bakkes wel is: hij sprak met God Frans. Fout, fout, fout. De rest is geschiedenis: niet God maar de aartsengel Michael (Michel pour les amis) heeft de pezewever ingepakt en kort gehouden. Het V-gedeelte uit het partijprogramma is verdwenen. Nu nog die denktank kwijtraken. Dat was net niet zo gebeurd. Enfin, het heeft wat voeten in de aarde gehad; het is zo ver. De NVA is een doodgewone Belgische rechtse partij. Geworden. Verworden. Amen.

Iedereen binnen de partij juicht ondertussen voluit en achter gesloten deuren. We vernemen echter dat in de nasleep van deze zaak, de voormalige dichter en voormalige woordvoerder van de NV-A fracties, Dirk van Bastelaere, eveneens uit de partij is gezet. Misschien een goede zaak voor de poëzie.


Hoe komen we ons zelf te boven? Of gaan we liever ten onder?

Volgens de kleine leider & pezewever en burgemeester van Antwerpen zou Noord-België rechtsgezind zijn en Zuid-België links. Ik geloof hem niet. Ik heb enkele Franstalige vrienden en kennissen die beslist rechts stemmen. En onder mijn vrienden-dichters tel ik er een die links Vlaamsgezind is. Oké, ik tel er ook een die de helft van zijn leven links heeft gestemd en gedacht en nu denkt dat hij rechts is. Dat kan dus niet; maar hij is gestopt met de poëzie. Ik ben blij dat ik geen Turk ben of Amerikaan of links Vlaamsgezind.
Op welke partij moet die laatste immers stemmen? Groen en SP a zijn niet Vlaamsgezind. Verder valt er links niets te rapen. Dus kunnen Vuye en Wouters best een linkse Vlaampartij oprichten. Dan kunnen die links Vlaamsgezinden eindelijk ergens terecht.


De Turken worden massaal opgelicht door geitenneuker Erdogan; die zou een staatsgreep tegen zichzelf hebben in scène gezet. Hoe verklaar je anders dat de staatsgreep hem los liet lopen en kwetteren op Twitter? Wie een staatsgreep pleegt, raadpleegt eerst het handboek; daar lees je dat je de staatsleider eerst koud moet stellen; of koud maken. Den Erdo is zo gek dat hij zijn hele volk oplicht. Iemand zal hem vroeg of laat volgens het handboek toch moeten koud stellen. En de Verenigde Staten dan? Jozef Zesfles zou daar terug komen van weggeweest. Jozef Zesfles is een blanke man die zich achteruit voelt gesteld door andere blanke mannen met blitse pakken en dito auto’s en twaalf flessen. En door andere anderskleurige mannen. Jozef stemde vroeger voor het domme wicht Palin uit Alaska en nu dus voor Trump recht uit de hel. Nee, laat maar. Ik ben anders goed af.


zondag 8 mei 2016

Marktplaatsen

Welke zijn de twee grootste marktplaatsen in België? Die van Sint-Niklaas en Ieper. Ik ken beide zeer goed. In Ieper heb ik menigmaal de rally 24 uur van Ieper zien starten. Voor een autofreak als ik een toppunt. Ik herinner me twee heren in pak en das en met een valhelm die plaatsnamen in een Mercedes en de start namen in de rally.
Vooral de Fords, Saabs en Mini’s zijn me bijgebleven.
Kortom, ik woonde in mijn jeugd in die stad.

Nu woon ik sinds kort in Sint-Niklaas. Daar doen mijn vrouw en ik op donderdag al eens de markt. Ik rij er voorbij op weg naar de ziekenkas of als ik terug kom gefietst van Elversele, Hamme of Temse.
Sint-Niklaas bestaat dit jaar achthonderd jaar. Is dat veel? Is Ieper ouder? Doet er even niets toe. Deze verjaardag is aanleiding voor een aantal feestjes uiteraard maar ook voor een historisch, ietwat willekeurig overzicht van de geschiedenis aan de hand van een tiental feiten.
Een van die feiten lees je op de foto als bijlage.

Zoiets vind ik nogal bedenkelijk. Dat een keizer, toch het hoogste gezagsorgaan, toestemming moest verlenen om een markt te houden. Kon een ondergeschikte gezagsinstantie dat niet? Een leenheer of zo. Of een burgemeester, begot. Een keizerlijke bulle verleende de stad Sint-Niklaas de toestemming om wekelijks een markt te houden. De keizer wist toen gelukkig niet dat dit de grootste van het land zou worden. Het land bestond toen trouwens nog niet.

Verder had de stad Sint-Niklaas tot voor kort een andere, zeer florissante markt: een rommelmarkt aan het stationsplein. Het door nationalistische politici vergeven stadsbestuur heeft de partijlijn van de nationalisten gevolgd: we geven niet, we nemen. En dus ontnam het schepencollege het volk zijn rommelmarkt. Bovendien moet het voor iedereen duidelijk zijn dat een rommelmarkt iets is voor groenen en socialisten. Dus werd hij afgeschaft. Als er nu een keizer had geregeerd, zou hij allicht die afschaffing niet hebben bekrachtigd.

Er zou echter sprake zijn dat de rommelmarkt terug zou keren in Sint-Niklaas. En, wie weet, verdwijnen de nationaal-antisocialisten binnen afzienbare tijd uit het stadsbestuur.

zaterdag 19 maart 2016

Saai

Als ik Yves Leterme zie denk ik telkenmale: saai. De laatste jaren was hij wat uit beeld verdwenen. Nu neemt hij definitief afscheid van de politiek en ineens is hij weer te zien, hier & daar. Nog altijd even saai. Net als die stad waarvan hij maar geen burgemeester wil worden. Ieper, saai.

Yves L. echter heeft zich op korte tijd in een machtspositie kunnen wringen via vijf minuten moed en kreeg daardoor iets wat zijn saaiheid overstijgt. Niettemin blijft hij saai. Een ambtenaar. Die hij dan ook geworden is.
Weet je wanneer zijn internationale loopbaan begonnen is? Toen hij het Franse volkslied in plaats van het Belgische zong. Nadien heeft hij stiekem in de badkamer de Internationale ingestudeerd. Die van de Marxbrothers dus.

Nu komt hij ons zeggen dat een kartel tsjeven met pezewevers het beste is wat dit volk verdient. Zo’n kartel is dan ook in Ieper aan de plaatselijke macht. ‘Zonder problemen’, aldus de burgemeester enkele jaren geleden op een klasreünie. Saai, dus. Snel voegt hij, Yves L. eraan toe dat het met de huidige editie van de pezewevers niet meer kan, daar zij te hardvochtig zijn. Mooi woord. En het klopt nog ook. De pezewevers, eenmaal aan de macht, ontpoppen zich tot hardvochtigen, geen hartstochtigen.

Yves L. is net als ik erin geslaagd de saaie stad Ieper te verlaten. Hij is er echter niet echt weg. Ik wel. Echt weg, echt wel heer ver weg. Yves zit ook heel ver hoor. Ik gun het hem. Een saai mens mag ook al eens wat.