Als ik het hier wil hebben over dit niet zo olijke, niet zo komische duo - twee rupsbanden en je hebt een tank - dan is het in politiek perspectief. Beiden zijn intellectuelen, Vuye is hoogleraar aan de faculteit in Namur; Wouters is handelsingenieur. Samen hebben ze eerst de intellectuele verpakking van NVA verzorgd. “En dat alles met redelijke argumenten,” zoals mijn vroegere collega op kantoor zo netjes verwoordde. Je zou haast geloven dat het hen menens was. De grendels weghalen uit de bijzondere tweederdenmeerderheid, bijvoorbeeld. Het heeft de partij geen windeieren gelegd.
Vuye kreeg dan ook een verkiesbare plaats op de lijst voor de federale verkiezingen en werd prompt fractievoorzitter. Dat is wat wij noemen steil omhoog vallen. Dat hij dan ook steil omlaag kan vallen, was toen al een mogelijkheid. Geef toe, een glazen bol is daartoe niet nodig. Er moet iets geweest zijn; hij vervulde zijn rol als fractieleider allicht niet zo goed. Het kan. Een hoogleraar die aan politiek doet, alleen Mark Eyskens kan dat en dan nog. Nooit heb ik die man aangeproken met Mijnheer de Minister, steeds met Professor. Nooit heeft Mark Eyskens ook maar een tiende van zijn vader benaderd. Nu, Vuye dumpen was geen optie. Hij kreeg dus een opdracht en zoals het een hoogleraar past, moest daar denkwerk aan te pas komen. Een denktank heet zoiets dan meteen. Die kreeg een Frans-Latijnse naam die ik hierboven even heb vertaald: Geslepen Glas nummer Vijf.
Vuye kreeg op een dag, niet zo lang geleden, in de gaten dat de NVA nooit een onafhankelijk Noord-België zou uitroepen. Hij stond met zijn tank op een zijspoor. De pezewever, zo bleek, is helemaal niet van plan het oude partijprogramma op te nemen. Bij zijn onderhandelingen met God, dieu di Rupo, bleek al hoe oudbakken Belgisch zijn bakkes wel is: hij sprak met God Frans. Fout, fout, fout. De rest is geschiedenis: niet God maar de aartsengel Michael (Michel pour les amis) heeft de pezewever ingepakt en kort gehouden. Het V-gedeelte uit het partijprogramma is verdwenen. Nu nog die denktank kwijtraken. Dat was net niet zo gebeurd. Enfin, het heeft wat voeten in de aarde gehad; het is zo ver. De NVA is een doodgewone Belgische rechtse partij. Geworden. Verworden. Amen.
Iedereen binnen de partij juicht ondertussen voluit en achter gesloten deuren. We vernemen echter dat in de nasleep van deze zaak, de voormalige dichter en voormalige woordvoerder van de NV-A fracties, Dirk van Bastelaere, eveneens uit de partij is gezet. Misschien een goede zaak voor de poëzie.
