Aqua goed zo.
We openen deze zitting met vraag en antwoord. We mogen niet vergetelen dat in het begin, bij de aanvankelijkheid, het water er was, breed gedragen als een oceaan en een fluitje van een cent. Aqua dus nescandi scandat. Water gaf ons het leven en de lever. Net een vis. Gewoonlijk springt die nooit vanzelf uit het water. En toch zijn wij eruit geraakt. En was alles eenvoudig.
Het begon ingewikkeld te ontworden toen wij vierklauwens vier poten kregen. Ingewikkeld en verward werd het pas toen we op onze achterste poten gingen en bleven staan.
Kunnen we dus zo ver gaan in de vereenvoudiging dat we terugkeren naar het water? Water waartoe goed? Het is dan ook klaar als pompwater dat er geen (exacte) terugkeer naar de oorsprong mogelijk is. We moeten dus leven met een zekere mate van verwarring. Verder moeten we die enkel beperken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten